Friday 28 January 2011

Buda heykelimmmmm...


Efendim Çin den sevdiceğim geldi hem de istediğim buda heykeliyle..şimdi gülümseyen son derece şirin bir Buda heykelim var :)
Şimdi bana söyleyecek biri var mı ey sevgili arkadaşlarım Feng Shui'ye göre evin neresine koyarsam bu heykeli neler olur :)))

Thursday 13 January 2011

Neler oluyorrr...

Türkiye İran olur mu ?Bundan birkaç yıl önce söylese bu sözü biri güler geçerdim ,ama şimdi görüyorum ki Türkiye da garip şeyler oluyor..İçki yasağı ,ucube heykel krizi ,bir dizinin yayından kaldırılmaya çalışılması ..Yavaş yavaş da değil gözümüzün içine soka soka empoze edilmeye çalışılan birşeyler var .. Korkarım ki İran'dan daha mı beter olucağız,bilmiyorum duymak da istemiyorum ..Türkiye ne badireler atlattı ama şimdi din sömürüsü tehlikesiyle karşı karşıya ..işte bu nokta önemli .. devrimler genelde insanların şahsi ve önem verdikleri noktlarla yapılır.. hiç şüphe yok ki Türkiye de çoğu insan dine çok önem veriyor sömürülecek bir meta ..
Peki ya son tahliyelere ne denilmeli ? İnsanlara yıllar önce o evin içindeki betonlara gömenler şimdi dışarda her gün imzalaması gereken evrağı imzalamıyo ve şu an da kayıp..Şu anda Türkiye'nin her zamankinden daha çok okumuş,kültürlü insanlara ihtiyaçları var çünkü gemi yavaş yavaş su almakta .. Korkuyorum açıkçası geleceksizlikten ve muhafazakarlıktan hiç korkmadığım kadar ...

Friday 7 January 2011

ACI

Acıyla ilk ne zaman tanıştınız ?Kaç yaşındaydınız ?10,15,20 yoksa daha da mı geç..Daha da geçse sevindirici ne kadar ertelesen o kadar iyi mi ? hayır aslında ne kadar ertelesen o kadar kötü ..Çünkü eninde sonunda karşılaşıyoruz acıyla.. Ama en kötüsü çocukken karşılaştığımız acıdır..İçiniz öyle bir kırılır ki siz onu toparlayana kadar çok zaman geçer bazen de hiç toparlanmaz..
Çocuksunuzdur ve hayat bu demeyi bilmiyorsunuzdur bile.. Bu kadar erken yaşta olursa gelecek yıllar size nasıl gelir düşünün artık..Dayanıklı mısınızdır? orası da tartışılır..Çocukken yastığa başımı kapardım ve hayal alemlerine dalardım öyle uyurdum kötü birşey olduğunda.. Şimdi ise kötü birşey olduğunda uyuyamıyorum bile..
Bir çocuğun ilk acıyla karşılaştığı an bence büyüdüğü andır.. Kaç yaşında olursa olsun ve bir çocuğa yapılacak en kötü şeydir... Onu hayatı boyunca hep yanında taşır.. Şeker Portakalındaki Zeze nin söyledikleri gibi :
'şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş
attırmak değildi bu. acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.'
Acının daha iyi bir tanımı var mıdır bilmiyorum ama bu benim tanımımdır işte.. hiçbir zaman geçmeyen..

Wednesday 5 January 2011

"SMILEs ON FACES" ÖDÜLÜM


Efendim şu çok da olmayan kısa blog hayatımda ben de bir ödüle layık görüldüm :)) hem de esmir tarafından ..Çok teşekkür ederim sevgili Esmir..Beni bu ödüle layık gördüğün için..
Bu ödül aslında benim için manalı çünkü bir zaman önce pek karanlık hiç gülümsemediğim günlerle başbaşaydım . o zaman gülümsemenin ve mutluluğun değerini anlamıştım .. Şimdi ise sevdiklerinle mutlu geçirilen hayatın ve gülümsemenin yerini kimse alamaz bu dünyada onu da biliyorum..Ödülün herhangi bir kuralı yoksa bende aşağıdaki dostlarıma gönderiyorum :)
1. CepAynası
2.İçimden Çağlayanlar