Dayanma sınırımı zorladığım günler bu günler benim ... Artık hiçbirşeyin umrumda olmadığı günler .. Sanki bir kuyuya atıldım uzun zaman önce ve çıkmayı bekliyorum ..Işık görünüyor artık .... Artık çıkmalıyım diyorum; çıkıcam diyorum ..Çıkıcam bu karanlık kuyudan .. Işığı gördüm ben bugün ... Boşlukta yüzerken dibe çekti birşey beni , dip aslında yüzeymiş .. Ben aslında dipteymişim meğer.. Ben boşluğun doldurulabileceğini insanın kurtulabileceğini gördüm ..Ve kararımı verdim; yaşamak istiyorum.
Dövecem seni en sonunda kendine geleceksin o zaman :)
ReplyDeletenapim be kuşum :))
ReplyDeletebeni anlatıyor bu yazı...
ReplyDelete