Gölge

korku dağlarının yürekçisi,ölüm denizlerinin kürekçisi;

öyle suskun oturuyor şişesinin başında,içtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi,

onu kırmış olmalı yaşamında birisi.

dinledikce susması, düşündükçe susması.

tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.

içimden geldi bir anda bir özdemir asaf ..nerden çıktıysa şimdi ..