unutan iyileşir..

Bu ara bu lafı çok kullanıyorum ,unutmayla bozdum kafayı ..
Bugün amcam öldü ,onu en son bir tezgahta kitap satarken kadıköyde görmüştüm tamamen tesadüfle ..
O gün arkadaşımı bekliyordum kadıköyde , beklerken kitapçıların olduğu yere yürüdüm oyalanmak için bir de baktım amcam ..4-5 kez önünden geçtim evet amcamdı .. O benim amcamdı ,ailenin parlak çocuğu ,iyi lisan konuşan ,üniversite mezunu ,iyi giyinen çocuğu şimdi bir tezgahta kitap satıyordu ..
Hayat hikayesi gelgitlerle dolu çokça kötü ama sonu ..
Amcam yalnış evlilik ,yalnış hayatların kurbanı oldu ..
Ama sonu düşünüldüğü gibi kötü bitmedi. Ona bakan ,onunla birlikte kalan adam ona yıllar boyunca bakmış ve ölenin babası olduğunu söyledi..kızı bile sahip çıkmazken bir adam yabancı bir adam ona sahip çıkmıştı hem de karşılıksız evine almış ve ona bakmıştı yıllarca ..İyilik dediğin şey böyle bir şeydi..
Adamı dinledim ve düşündüm ne insanlar var ya dünyada diye ..
Unutmaya karar verdim sonra herşeyi yapılanları ,en iyisi unutmak ..
Amcam öldü bugün ..Yürüdüğünde herkesi hayran bırakan ,okumuş ,kültürlü ve bana en iyi kitapları veren ve okumayı sevdiren amcamdı. Onu hep iyi ,yakışıklı ve güzel hatırlıcam ,,Tanrı insanlara ikinci bir şans verirmiş ve ben bugün bunu gördüm .. Unutan iyileşiyormuş ..İyileştim ben bugün ,,Herşeyi geride bıraktım ..