masallar

Küçükken en sevdiğim şey masal dinlemekti ..Annemin ,babaannemin başının etini yerdim masal da masal diye .. hep o masallarla ilgili hayaller kurardım ,hep mutlu olmaya çalışırdım ..Büyüyünce gördüm ki o masallar benimle birlikte büyümediler ,yolun bir kıyısına bıraktım ama peşimden gelmediler ..Anladım ki büyüyünce masalımızı kendimiz yazıyoruz ya masalın içinde oluyoruz ya da tamamen dışında ..
Çok zaman önce dışında olduğum bu masalın artık içindeyim sanırsam ,çünkü ben de kendi masalıma kaldığım yerden devam edebilme gücünü buldum kendimde. ..
Belki bir Alice harikalar diyarında yaratamam ama kendimden yine de güzel bir hikaye anlatırım ..
En nihayetinde benim de hayatımda durmadan bir yere yetişmeye çalışan tavşanlar ve aradığının ne olduğunu hala pek de iyi anlamayan bir küçük kız mevcut ,önemli olan msalın sonu değil önemli olan masalın bir yerlerinde o küçük kızın mutlu olup olamadığı , insanları anladım çözdün mü derseniz hayır çözmedim sadece onları anlayabildim şimdi artık mutluluğun ne olduğunu anlamakta ,, Masal devam ediyor...