Doktor bana ne olucak şimdi???

Bu soruyu ben hiç sormam sanırdım .. Daha önce pek çok kişiden duymuş kulak arkası etmiştim..Ama hayat bu yapmam dediğiniz herşeyi yapıyormuşsunuz ,sormam dediğiniz herşeyi soruyormuşsunuz hayat böyle birşeymiş ,,

Özcüğümün ısrarlarına dayanamayarak bu hafta içi gittiğim psiko:) ona böle demek istiyorum çünkü asıl adından güzellll :) bana lityum hastalığımın nüksettiğini ve bir insanı öldürecek kadar artık bende mevcut olduğunu yüzüme acımasızca söylediğinde , ben sadece dinledim .. Ve bütün hayatımı düşündüm dipsiz kuyulara girdiğimi ve bir yolunu bulup çıktığımı ..Ama uzun zamandır sevdiklerime itiraf edemediğim önemli birşey vardı: ben artık mutluluk oyunu oynuyordum ve bu oyun insanı gerçekten çok mutsuz ediyordu .. Hemen kendimi toparlayıp bana ne olucak şimdi doktor dedim ?
Doktor aynı donuk ifadeyle eğer ilaçlarını kullanmazsan ölüm haberini yakında alırız dedi..(ne kadar acımasız oluyor bu doktorlar insan alıştırarak söyler:)) Benim sevdiklerimin olduğuna dua etsin bu lityum; yoksa ben o ilaçları kullanmazdım ama sevdiklerim var ve biliyorum benim için üzülecekler .

İlaçlarımı kullanmaya başladım daha çok az oldu ama en önemli değişiklik açıkça herkese herşeyi söylüyorum neden bilmiyorum bir hata mı gördüm pat , birşey yapmak istemiyor muyum pat ..İlaçlar mı beni değiştirdi yoksa ben zaten değişmiştim de tetikleyicisi onlar mı oldu şu an bilmiyorum ama hastalığı kabullenip ilaç kullanmaya başlamak bile aslında vücudumdaki eksik olan minerali kabullenmekmiş..

İlaçlarımı aldım,gözlerimi kapattım ,açtığımda baktım dünya güzel,insanlar iyi olabilirmiş .. Tünelin ucunda da çokta parlak olmayan ama yine de bir ışık varmış,ben onu biraz da olsun görmeye başladım artık..