yazmak isteğim yok artık pek ,yazacak birşey olmadığından değil oldukça çok var ..biraz kırgınım nu günlerde yazıya dökmek zor..
yeni bir okul dönemi başladı birlikte başladığım arkadaşım koşullara yenilerek özel sektöre geçti haksız da değildi ..
üzücü sadece..
bugün bir hayal kurdum ben de birgün odamda pencereden bakıp kahvemi yudumlarken , doç dr. olucağım günleri görecek miyim?uzak mı ?hiç bilmiyorum ama sadece bir hayal ..
herşey inanmakla başlardı hani..
neyse şimdilik o masada başka biri var ve o camdan başka biri bakıyor.. ama hayaller güzel onlarsız yaşıyamayız değil mi ?
en yakın arkadaşım yakında uzak diyarlara gidecek , kendimi yalnız hissetmeye şimdiden başladım .. yokluğu dolmaz.. umarım uzak diyarlar onun için iyi şeylere neden olur ve iyi insanlar görür..
iyi insanlar görme kısmına çok inanmasam da artık iyi olan herşey onunla olsun ..
biliyorum ki bizim yol ayrımlarımız bizi kavuşturan ayrımlar .. onlarsız olmayan cinsten , hayat ne tuhaf ...
Aslında bütün sıkıntımız etrafımızdaki insanlara ve durumlara çok fazla alışmamızdan. Herkes gider. Bunu herkes bilir. Bilmem ki dönenlerden olur muyum? Döndüğüm zaman aynen bulur muyum? Hayat işte. Sıkma canını güzel günler vardır elbette ama büyük sıkıntılardan sonra gelirler hep.
ReplyDeleteArkadaşlardan ayrılmak zor, umarım gelecekte bir gün yine hep yanında olur. Klasik "iste olsun" geyiğinden nefret ediyorum ama gönülden isteyip çaba gösterince bir şeyler yolunu açıyor sanki insanın. Hayallerinin peşinden gidersen inanıyorum ki bir gün doç. dr. olacaksın lityummm.
ReplyDelete