Bu ara hayatıma birşeyler oluyor.. anlayamadığım,çözemediğim birşeyler.. Mutluluk,mutsuzluk,garip hisler etrafımı sarmış durumda..Sanki gelen günler yeni başlangıçlara gebe..
Küçükken hayat ne kadar güzeldi,acı yoktu,hırs yoktu,en fazla şekerim olmadığı için ağlamışımdır..
Susam sokağını izleyip ne eğlenirdim..
Dün akşam televizyonda bir belgesel izledim Kafası karışık bir çocuk du adı.. Lityum hastası bir çocuğun 15 yaşına kadar tahammül edilmez acılar çekip sonra intihar etmesiydi.. Vay be dedim içimden demek gerçekten benim bu yaşadığım şeyin öldürücü etkisi var ..Var mı ?İnanın bana insanlar sizi öldürmezse başka hiçbirşey öldüremez..
Şu ara hayat bana acımasız ..Bugün bir arkadaşım yüzüme bakarak şöyle dedi ;Bir gemin yoksa asla bulunduğun gemiyi yakmamalısın..Evet hayatın özeti bu bir gemi sahip olana kadar şu an için bu gemiyi yakamam ..Bu ne kadar sürer bilmem ama yapamam ..
Kafam karışık,yazım karışık ,herşey karışık dünyada ..Düzgün olan nedir? Sen,ben,biz?
Arkadaşına sonuna kadar katılıyorum. Fazla garanticilik bana hep fazla dünyevi fazla kirli görünür ama işte her şeyde olduğu gibi genel olarak dengeli bir garanticilik gerekiyor. Başka bir gemin yoksa bulunduğun gemiyi yakma bence de.
ReplyDeleteevet ben de hak verdim ,doğru bir tespit..
ReplyDeleteevet bir gemin yoksa bulunduğun gemiyi yakma :) artık hayat felsefemdir diyebilirim..
ReplyDelete