Thursday 19 November 2009

aşıklar parkına gittim seni aradı gözlerim :)


çok çok uzun zaman olmasa da hikayeye konu olan kız aşıklar parkına giderek uzun süre bekler gelmeyen ,gelmeyecek birini ,
Çok kırıldım sevgilim ,ben olsaydım gitmezdim
dert küpü oldum ben
bak saatine kaç dedim
cık dedim gelmez dedim
hadi kızım kalk git evine ..
Nazan öncel in şarkısıyla küfürler edilerek geri dönülür ,gençlik güzel şey be bekleyip de gelmemesi bile koymaz insana belli zaman sonra ..
gene akşamlar oldu ,gene boynum büküldü
hiç farkın yok ötekilerden tam bir mikropsun sen :)
of dedim of of dedim
bak saatine kaç dedim
cık dedim gelmez dedim
hadi kızım kalk git evine
unut dedimmmmmmmmmmmm ....

Tuesday 17 November 2009

o yolda..


Geliyor sandığım gidiyor çıktı.
Başlıyor umduğum bitiyor çıktı,
Üstüne-üstüne gittim, ne gidiş
Altına-altına iniyor çıktı.

Uyu buyu dendi, düşüme gittim,
Haydi işe dendi, işime gittim,
Yaşa dendi, yaşıma gittim,
Yendiğim sandığım yeniyor çıktı.

Bozguna benziyor, saklasam olmaz,
Eskiye yeniden başlasam olmaz,
Yakıştırsam olmaz, yazmasam olmaz,
Maviye boyadım, baktım mor çıktı.
Sapsarı saclarım vardı, aklaştı,
Anılar üst üste bindi yükleşti,
Bir büyük oyunun sonu yaklaştı,
Tüm yanan ışıklar sönüyor çıktı.

Gözümde bir ışık, çağırıyordu,
Beşikte bir çocuk, bağırıyordu,
Öyle bir düğündü, can çalıyordu,
Gel cani sandım git çalıyor çıktı.

Kimler yoktu bizim kervanda,
Birer indi hepsi bir handa,
Savurduk sap saman biz bu harmanda,
Bir gidiş yoluydu, donuyor çıktı.

Thursday 12 November 2009

çok yoruldum..


Bu aralar bir yorgunluk peydah oldu sırtıma , iki dakika yürüsem yoruluyorum,bir şey dinlesem yoruluyorum, insanlardan yoruluyorum ,sonra bir bakıyorum kendimden de yoruluyorum.. Yorgunum hem de çok ama öyle dinlenince geçen cinsten değil , sanki biri o yorulmayan ,her yere koşturan kızın o dinmeyen enerjisini aldı bana da bu aptal yorgunluğu verdi , enerjimi kim aldı bilinmez ama bu yorgunluğu birine acil satmam lazım çünkü artık çok yoruldum ..

Saturday 7 November 2009

eksik bir şey mi var hayatımda gökyüzü bazen ciğerime doluyor..


Çok uzun zamandır ayakta kalma çabamı bu aralar kaybettim içime kapandım,sıkkınım kendimden bıktım ,düşüyorum,kalkıyorum ama kalkamayadabilirim bir gün , o günü düşünmek dahi istemiyorum, herkes mutlu ,kahkahaların arasında ben gülümser gibi yapan (içi kan ağlayan içindeki hüznü anlamamaları için numara yapan küçük bir kız gibi hissediyorum kendimi ) ,artık geleceğe umutla bakmıyorum ve bu kadar bıkkın olmaktan bıktım .. Tünelin sonunu göremiyorum ama yaklaştığımı da hissediyorum mutlu yazı yazmak istiyorum ama dünyada bu kadar iğrençlik varken neden mutlu olmalıyım diyorum,,, beynimdeki sesi susturamıyorum artık susma zamanı geldi biliyorum intiharı çok zaman düşündüm ama beni seven bir elin parmaklarını geçmeyecek insanlara bunu yapamam çünkü ben de onları çok seviyorum.

Öyle bir şey ki bu kolay anlatamam ,atsam atılmaz, satsam satamam eksik bir şey mi var anlayamam bak çayım ,sigaram herşeyim tamam ..