ÖĞRETMENLER GÜNÜ

İlk öğretmenler günümü kutladım dün..Bir akademisyen olarak ilk derse girdiğim yıldı bu yıl ..çok heyecanlı bir o kadar da umutlu girdim hala da öyleyim ..Bana emek veren bütün öğretmenlerimin öğretmenlerimin öğretmenler gününü kutlarım ve hepsi için kendim de dahil ortak bir dilek dilemek isterim gelecek nesilden hiçbir zaman  umudu kesmemek dileğiyle..

to sum up..

eylül akşamı ...

aynı anda aynı sessiz geceye içim sıkılıyor demişizdir..

life......

oldies but goldies...

we are in heaven.....

kaybedenler klübü

Leonard Cohen - Everybody Knows

Hayatın İntikamı

• 
  Ne zaman üniversitelere konuşma yapmaya gittiysem ya da ne zaman benden daha genç biri benim ondan daha fazla bir şey bildiğimi sanarak bana sorduysa "bu işin olurunu", dedim ki:
  Üniversiteyi bitirince hemen çalışmaya başlama. Git, dolaş, ülkeler gez, aç kal, meteliğe kurşun at, ama ne yap et, koşturmaya başlamadan önce biraz amaçsız yürü.... Maceraya çık, bedeli ne olursa olsun bunu yap. Çünkü...
  Çünkü hayat, onu erken anladığını sananlardan çok fena alır öcünü. Bir şeyi vaktinde yaşamadan geçersen, çok sonra, seni rezil etme pahasına, sana yaşatır o eksik bıraktığın bölümü.
  Aşık mı olmadın on altı yaşında?
  Gelir seni kırk beşinde bulur, en olmaz zamanda.
  Maceraya mı çıkmadın yirminde?
  Sürükleye sürükleye götürür seni otuz beşinde.
  Yırtık kot, yer bezinden hallice bir kazak giyip, nasıl göründüğüne aldırmadan geçiremedinse öğrencilik yıllarını mesela, elli yaşında, artık kalabalıkların gözleri seni hiç de öyle görmeyi beklemezken, sana giydirir o kot pantolonu.
  Hayatı sakın erkenden yaşama, sonradan çok fena komik eder adamı.
  Serserilik ederek geçirmeli insan serserilik edilecek yaşları. Zira atlayıp geçtiğin ne varsa dönüp dolaşıp bulur insanın yakasını. Kendini yaşatıncaya kadar yapışıp kalır.
  
  
  Ece Temelkuran
  
  
  Doğru söze ne denir :))

çok özledim...

koşma yorulduysannnnnnnn..........

teoman a saygılarımla..müziği bıraktı ama çoğu şarkısı beni bırakmadı..nedense aklıma geldi..

2012

2012'ye Türkiye'den çok uzakta Toronto sokaklarında koşarak girdim :)) hem de öyle bir koştum ki kalabalığın arasına karışarak gösterileri izleyerek geri sayım yaptım..Çok eğlenceliydi:) merak ediyorum 2012 nasıl geçecek ama umarım 2011'den daha iyi olur.Geçmişte kalanların muhasebesini yapacak değilim ama 2012 koşarak ve kalabalıklarla geldiğine göre vardır bir hikmeti :)aynı şekilde çevremde insanlarla ve mutluluklarla dolu olsun :) Düş kırıklıklarım,mutsuzluklarım ,umutsuzluklarım meğerse sizlersiz hayat da olmuyormuş , hep birlikte yeni bir yıla kucak açıyoruz. mutluluk nedir ki ,biliyorum geriye dönüp bakmamaktır. özlem nedir ki , uzaklarda da olsan yanında nefes aldığını hissetmektir. dostluk nedir ki, apansız bir anıyı hatırlayıp gülümsemektir. aile nedir ki, önyargılarını bir kenara bırakarak sevmektir. aşk nedir ki,yanında nefes almaktır. 2012 , yeni şeyler öğrenmek ve öğrendiklerimizin hayatımıza anlam kattığı bir yıl olsun. mutluluğu uzakta değil kendimizde aradığımız bir yıl olsun...Ve en önemlisi Lityumun yılı olsunnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn:)))