2005 yılıydı, hayatımın en zor en manasız yılını yaşıyordum dost kazıkları,sonuçlanamayan aşklar ,aile problemleri,iş problemleri,, Bu böyle uzadıkça uzuyordu..Ne doğru dürüst yemek yiyebiliyordum ne de uyju uyuyabiliyordum.. Geçmicek dedim içimdeki sıkıntı ölüm mü çaresi bunun dedim bu kadar mı yalnızım bu dünyada bu kadar mı amacım yok dedim.. Sonra zaman geçti ben başka birine aşık oldum problemler pek çözülmedi ama dostluklara olan içimdeki bir kısım inancı yitirdim.Ölüm illaki toprağa gömülmek ve nefes alamamak mıdır ? Yaşarken de nefes alamadığınız çoğu zaman oluyor ..Ben ölümü gördüm, inançları uğruna hayata tutunmak sonucu ne olursa olsun yaşamak için en önemli neden bunu da gördüm.. Geçmiş çabuk unutuluyo derler ya yoo hiç bile unutmak belki de hatırlamayı tekrar canlandırıyo..
Kazık değil onlar tecrübe. Hepimiz yedik ama nedense doymuyoruz. Kendimize kastımız ne onu da anlayabilmiş değilim.
ReplyDeleteSahi yeniden aşık olmak diye bir şey var mı?
belki aşk değil ama bu duygu her neyse güvenli bir duygu ve mutluluk veriyor.. kendimize kastımızı ben de anlayabilmiş değilim ama bu tecrübelerden pek fazla edinmek istemiyorum artık hatta hiç
ReplyDelete